Yaşım gereği gerek hayattan biriktirdiklerim gerekse çalışma hayatının benden çaldıkları ile oluşan "yaşanmışlıkların" birikimi ile ortaya çıkardığım birçok sonuç bulunuyor. Biliyorum Amerika'yı yeniden keşfediyormuşum gibi görünebilirim şu an. Zira birinci cümledeki iddiamı ortalamada 10-15 yıllık bir çalışma deneyimi olan herkes söyleyebilir. Ancak mesele bu sonuçların farkındalığını fark edebiliyor olmak, yani bunların hangi kritik temalardan / zamandan / kişilerden oluştuğunun tespitini yapmak meselesi asıl ilginç ve zor olan kısmı.
Birçoğumuz zaman içinde kimiz, neyiz, amacımız nedir sorgulamasını yapmadan ; salt olduğu gibi zamanı tüketiyor. Günlük yaşamın getirdiği o kadar çok sıkıntı ve problem mevcut ki, o birçoğumuza da kızamıyorum kimi zaman. Haklı oldukları zamanlar bir hayli fazla.
Ama yinede .. O kadarda salmışlık ve boşvercilik bir parça "sorumsuzluk" gibi geliyor bana.
Dedik ya, sonuçların farkındalığı aslında uzun ve acımasız bir süreç. Böyle bir zamanda birçok gerçekle yüzleşmek durumunda kalıyorsunuz. Kah kendinizi eleştirebiliyor kah eleştirdiğiniz şeyin acımasızlığı altında ezilme riskine girebiliyorsunuz. Kimi zaman kendinizle gurur duyarken kimi zaman ise nefret ediyorsunuz. Bazen o süreçte bol bol kendinizi pohpohlarken bazen de yerden yere vuruyor birde üstünüzde tepiniyorsunuz. Ağlamak ile gülmek arasındaki hız süresi öyle bir kısalıyor ki, acaba gerçekten bir akıl doktoruna (halk tabiri ile) görünme vaktim geldimi yoksa diyerek kaygılanıyorsunuz. Diğer düşünmekten aciz olanlara , düşünmeye vakti olmayanlara yada düşünmeyi hiç tercih etmeyenlere göre bir parça "deli" modelini temsil ettiğinizi bile düşünebilirsiniz.
"Ulan! Herkes normalde ben mi anormalim?!?!?!?!" noktasıdır bu.
Ben bu süreçlerin hepsinden geçtim. Geçmekte olanlara müjde : SİZ NORMALSİNİZ!
Çünkü şükredin, beyniniz sağlı sollu her iki lobda sağlıklı bir şekilde çalışıyor ki, siz bütün bu süreçleri yaşıyorsunuz. Yani bu sürecin verdiği / vereceği her ızdırap - mutluluk sizin gerçekten varolduğunuzu gösteriyor! Siz varlığınızı farkedip görenlerdensiniz! Varlığınızın kıymetini bilenlerdensiniz! Çünkü ona bu şekil zaman harcıyorsunuz.
Peki normal insanlar, anormal insanları arasında nasıl hayatta kalır?
Asıl önemli soru bu.
.... çok kolay!
Anormal insanları matematik problemi gibi değerlendirerek, formülü beraber bir inceleyelim :
Normal = Anormal Değil
Normal Değil = Anormal
toplama ; Normal + Normal Değil = Anormal Değil + Anormal
Normal (1+değil) = (1+değil) Anormal
bu denklemde +1 'ler birbirini götürür , ve
Normal = Anormal
Yani kıssadan hisse ; herkes kendince 6 veya 9 :)))))
Öyle veya böyle , siz normal olduğunuzu bilin yeter. En azından o kısımda olduğunuzu bilmek bile size güç verir.
Sevgiler
ö.N
